Afgelopen vrijdag hebben we het dieptepunt van de internationale betrekkingen meegemaakt. Was ik al geen fan van Trump en Vance, ik koester nu een stevige afkeer van deze narcist en zijn hulpje. Niet alleen denkt hij, zonder de betrokken partijen, wel even de oorlog in Oekraïne te beëindigen door een deal te sluiten met zijn idool Putin, hij eist van Oekraïne, met terugwerkende kracht, een tegenprestatie van meer dan anderhalf keer de steun die de USA heeft gegeven aan Oekraïne. Chantage van een New Yorkse makelaar, die niet alleen denkt dat hij de goddelijke macht heeft om alles met een deal te kunnen regelen, maar die tevens zijn eigen IK vele malen belangrijker vindt dan het wel en wee van de wereld. Hij is bereid om met gefactcheckte leugens, een president, die wel vecht voor zijn land, af te blaffen ten overstaan van de hele wereld en om die als een schooljongen met een slecht rapport naar huis te sturen. Niet alleen, maar samen met zijn hulpje in ‘zijn’ eigen kantoor, de oval office. Knap hoor.