“Wij hebben de relatieve luxe dat we een onderlinge afstand van anderhalf meter kunnen aanhouden. Wij hebben de luxe dat we water en zeep hebben om onze handen te wassen.” Vanmorgen sprak Nelke Manders, algemeen directeur van Artsen zonder Grenzen in het programma Buitenhof. Zij voorspelt een nog aanhoudende problematiek in de wereld. M.n. in Afrika, Zuid Oost Azië en in het Midden-Oosten zijn we nog lang niet klaar met deze crisis. En Noord- en Zuid-Amerika niet te vergeten.
Tegen de tijd dat wij hier weer langzaam mogen gaan bewegen, zal het daar in alle hevigheid om zich heen slaan. Reizen is dan nog steeds geen optie. Net zomin als zakendoen. Dus als wij denken dat we onze economie langzaam weer aan kunnen slingeren, wordt dat gedwarsboomd door de heftigheid van de Coronacrisis in grote delen van de wereld. Dan zal blijken hoe enorm afhankelijk wij zijn van internationaal zakendoen.
Niet zo slim dus van het duo Rutte en Hoekstra om Europese solidariteit op een nulpunt te zetten. Daar maak je geen vrienden mee, zoals bleek uit de commentaren in binnen- en buitenland. ‘Een beetje dom’, zou Maxima zeggen. ‘Behoorlijk dom’, als je het mij vraagt.
Langzaam begint de discussie zich in de talkshows te verleggen van ic-bedden naar economische recessie. Geert Mak (ook vanmorgen in ‘Buitenhof’), gaf een kort ‘college’ over de noord-zuid en oost-west verhoudingen in Europa en de mogelijke gevolgen van deze pandemie voor het wereldleiderschap. Amerika verliest op alle fronten en trekt zich terug op eigen grondgebied. De grap gaat al rond dat Mexico op eigen kosten graag de muur verder afmaakt. China daarentegen opent steeds meer haar grenzen en ziet een kans om het wereldleiderschap over te nemen. Des te belangrijker dat wij in Europa de rijen sluiten. Maar helaas zijn de onderlinge controverses noord-zuid en m.n. oost-west nog te groot om het algemene Europese belang in te zien. Bovendien spelen er nog aardig wat ego’s mee aan de Europese onderhandelingstafels. Leiderschap wordt aardig op de proef gesteld.
Tijd voor verandering dus! Zie mijn post van gisteren. Revolutie zonder slachtoffers. Een eerlijkere verdeling van de welvaart t.b.v. een betere verdeling van het welzijn. Dat kan door te investeren in volksgezondheid, onderwijs en het instellen van een basisinkomen. Rijk zijn mag dan nog steeds, arm zijn niet meer. We worden er allemaal beter van.
Blijf thuis, blijf rustig en blijf gezond. Morgen weer een dag.
Reactie plaatsen
Reacties