Al in 1999 beschreef Bill Gates wat een succesvol leider onderscheidt van alle anderen in slechte tijden. De meest gevolgde strategie van organisaties is om de situatie te verzachten voor het personeel, voor de pers en voor het volk. Niet doen, zei Bill Gates al in 1999.
‘Sta open voor het slechte nieuws, stimuleer eerlijkheid erover, praat er open over en vertrouw erop dat je de juiste mensen om je heen hebt om de problemen aan te pakken.
Stel duidelijke prioriteiten en gebruik alle middelen die je hebt om de problemen aan te pakken.’
Zo’n cultuur in je organisatie creëer je natuurlijk niet pas als de problemen zich aandienen. Dat doe je juist in de periode dat het goed gaat. Stimuleer dan initiatief, beloon risico’s en fouten bij experimenten, luister goed naar slecht nieuws, verberg het niet maar geef de ruimte om het aan te pakken. Communiceer slecht nieuws én de oplossingen, stuur op betrouwbare data en maak middelen vrij voor continue kwaliteitsverbetering.
Het klinkt allemaal zo logisch, toch zien we meestal het omgekeerde. Kwartaalcijfers die worden opgepimt, fouten die voor het management worden weggehouden en kwaliteitsprogramma’s die slechts routinematig worden afgewerkt. Juist in dit soort tijden pluk je de wrange vruchten van opportunistisch leiderschap. Maar beter laat dan nooit. Liever nu beginnen met echt leiderschap dan in deze slechte tijden onder een deken gaan zitten en maar hopen dat de bui overwaait. Dat gebeurt meestal niet!
Gisteren hoorde ik op de radio dat er waarschijnlijk veel theaters failliet gaan omdat er nu natuurlijk geen inkomsten zijn en ze te weinig buffer hebben opgebouwd. Failliet betekent niet dat ze verdwijnen, het betekent dat er nieuwe eigenaren komen die hopelijk wel een toekomst kunnen bieden voor die vorm van cultuur. Dat geldt voor vele organisaties die te goed zijn om te sterven maar het financieel niet redden omdat er te weinig vet op de botten zit.
De vraag was de laatste tijd of dat ook voor landen zou moeten gelden. Als je geen buffer hebt opgebouwd ga je dan als land ook failliet? Minister Hoekstra leek daar vrij helder in. Vervelend voor al die zuidelijke landen maar dan hadden ze maar hun financien beter op orde moeten brengen in de goede tijden. We willen best helpen maar niet verder dan een miljardje.
Behalve dat het niet echt empatisch was, is het echt niet in ons eigen belang. De Nederlandse economie zal straks waarschijnlijk procentueel sterker dalen dan die van Italië. Zo afhankelijk zijn we nu eenmaal. Natuurlijk hadden al die opportunistische regeringsleiders in het verleden beter leiderschap moeten tonen en beter naar Bill Gates moeten luisteren, maar goed leiderschap is ook weten waar je belang ligt. Gelukkig is er nu een soort van akkoord over het ESM. Maar de oplettende lezer ziet dat de hulp m.n. gaat over de medische kosten. Voor alle andere economische misère zijn stevige voorwaarden gesteld. Misschien niet onterecht, maar ik ben bang dat het ons meer gaat kosten dan dat we een klein procentje meer rente zouden gaan betalen door eurobonds.
Blijf thuis, blijf rustig en blijf gezond. Morgen weer een dag.
Reactie plaatsen
Reacties