Het is vandaag 23 maart en het is nu wel haast zeker dat naar buiten gaan steeds onverantwoordelijker wordt. In de social media worden mensen die het afgelopen weekend uit verveling naar het strand of naar het bos gingen, scherp veroordeeld. Soms terecht omdat bij lange na de afgesproken anderhalf meter niet werd aangehouden, maar soms ook onterecht. Mensen hielden zich wel degelijk aan de gevraagde afstand maar kregen toch de volle laag. De angst en de paniek maakt van mensen geen betere buren, vrienden of naasten op social media. Het is ook moeilijk om binnen zeven dagen van een normaal draaiende maatschappij om te schakelen naar een samenleving die voornamelijk wordt beheerst door angst, ziekte en afzondering van elkaar. Niet naar school mogen is ineens stom, niet naar je werk mogen is ineens heel onwerkelijk en niet naar je familie mogen is beangstigend.
De natuur slaat terug
TV kijken is het nieuwe sporten en we hangen collectief aan de lippen van het orakel Ab Osterhaus, die in elke talkshow aan tafel zit. Talkshows draaien op volle toeren, zonder publiek en iedereen zit anderhalf meter uit elkaar. Het weer is prachtig en na een lange druilerige winter wil iedereen naar buiten. Maar dat mag dus niet. Het lijkt wel alsof de natuur ons een lesje wil leren, ‘Ik ben toch sterker dan jullie en dit is nog maar het begin. Terwijl ik ondertussen even bijkom van al jullie verontreiniging, maak ik jullie ziek, zodat je niet nog meer schade kunt toebrengen.’
En inderdaad, het resultaat is dat het water in Venetië weer helder is, nu er geen grote cruiseschepen meer aanmeren, de enorme houtkap in de longen van de wereld staat even stil en de CO2 uitstoot is zoveel minder doordat er zoveel minder auto’s rijden. De klimaat problematiek wordt door de natuur veel efficiënter aangepakt dan wij als mensen dat deden.
Vergeet de zorg straks niet
Natuurlijk wil niemand zo’n mondiale pandemie, maar zoals onze grote voetbalfilosoof al zei: “Elk nadeel heb z’n voordeel.” Een uitspraak van alle tijden maar zeker van nu. Hopelijk trekken we de juiste lessen uit deze situatie. Gelukkig zijn er ook vele hele mooie initiatieven. Voor ouderen, voor elkaar en vooral voor al die onverzettelijke kanjers in de zorg. We willen ze allemaal een hart onder de riem steken. Ik hoop alleen dat als straks de wereld weer normaal draait (gaat dat nog ooit zo onbezorgd gebeuren?), dat u en ik en de politiek hebben onthouden hoe enorm afhankelijk we zijn van al die mensen die hun roeping hebben gevolgd en daardoor zoveel zorg op zich hebben genomen. En dat we dan niet vergeten zijn dat we hebben staan applaudisseren, dat we lichtshows voor hen hebben gemaakt en dat we voor ze hebben gezongen. Dat dan een gedeelte uit het miljardenpotje van Wopke en Wouter wordt gereserveerd voor de zorg. Zowel voor de mensen als voor onderzoek. Want als alles weer een beetje normaal is, staan de verkiezingen weer voor de deur. En helaas brengen die ook niet het allerbeste in de politiek omhoog. Dus laten we niet vergeten wat we nu meemaken en het goede ervan bewaren.
Blijf thuis, blijf rustig en blijf gezond. Morgen weer een dag.
Reactie plaatsen
Reacties