Niet alleen of we voldoende IC bedden beschikbaar hebben, maar ook omdat we de economische val niet meer kunnen tegenhouden. Minister Hoekstra gaf onomwonden aan dat een recessie onvermijdelijk is. De vraag is hoe erg het wordt. En dat is weer afhankelijk van de duur van deze crisis.
Je merkt dat mensen zich langzamerhand meer/ook druk gaan maken over de situatie na de crisis. Wordt het een recessie van anderhalve procent of van ruim zeven? Dat scheelt nogal. Nederland is (helaas) heel erg afhankelijk van de wereldeconomie. Nog voordat er een dode te betreuren was in ons land waren er al veel aanvragen voor deeltijd WW. Geen activiteit in China betekent een rustige tijd in de haven van Rotterdam. Hetzelfde geldt voor de economische activiteit in Duitsland, Frankrijk en de rest van Europa. Alleen al de export van bloemen die niet of nauwelijks doorgaat kost miljarden.
Alles is er nu op gericht om niets te verliezen van wat we nu hebben. Mensen mogen niet uit hun huurhuis worden gezet, het MKB wordt ondersteund om hun winkels/bedrijven te kunnen behouden, ZZP’ers kunnen een uitkering krijgen en elk bed dat we kunnen vinden wordt omgebouwd tot een IC bed. Er komt straks echter een tijd dat we onze voorzieningen hebben opgebruikt (dat duurt overigens nog wel even) en dat we onze standaarden naar beneden moeten bijstellen. Voor de een betekent het misschien dat ze van champagne over moeten stappen op prosecco, voor een ander betekent het van een mooi huis naar een flatje achteraf.
Als we het in een maand of drie kunnen klaren, valt het wel mee. Alles wat langer duurt, kost procenten. Dan stijgt de werkloosheid naar haast ongekende hoogten, loopt de staatsschuld fors op en hoeven we nauwelijks meer te praten over een flexibele arbeidsmarkt, want zzp’ers hebben we dan niet meer.
Is het alleen maar sores? Voorlopig even wel. Maar na elke regenbui komt de zon. Ook hier. In 2021 groeien we weer. De havens blijft bestaan, vliegtuigen gaan weer vliegen, fabrieken gaan weer draaien. Zzp’ers gaan weer aan de slag en langzaam zullen we de gaten in de voorraden weer aanvullen.
Wat er ook zal gebeuren, is dat we in deze crisis nieuwe manieren van werken hebben ontdekt. Meer thuis werken, meer online meetings, -onderwijs en -afspraken. Misschien ook wel minder afspraken en minder commissies en rapporten en meer actie. Minder verkeer, minder CO2 uitstoot en minder fijnstof. Het klimaat wordt misschien eindelijk serieus genomen.
Zal de wereld nog ooit hetzelfde zijn als voor de Corona crisis? Nee, waarschijnlijk niet. We zullen het op enig moment vreemd gaan vinden om elkaar weer een hand te geven, om dicht naast elkaar te lopen en een hug is al helemaal uit den boze. De drie Nederlandse zoenen bij begroeting kunnen dan ook niet meer. Een is ruim voldoende en dan voortaan maar liever in de lucht.
En als het straks allemaal voorbij is, hoe bereiden we ons dan voor op een nieuwe Corona? Want die gaat er natuurlijk echt wel komen. Wordt het niet eens tijd om daar meer, veel meer onderzoek naar te doen. Wordt het niet eens tijd om de bezuinigingen in de zorg en in het onderwijs (waar haal je anders die onderzoekers vandaan?) terug te schroeven. Er zijn echt veel posten op de rijksbegroting die we kunnen schrappen. Dure uitkoop van dure mensen van de belastingdienst, dure en mislukte softwareprojecten in de rechtspraak, Rijks waterstaat en nog veel meer. Honderden miljoenen hadden zoveel beter besteed kunnen worden.
Als alles anders wordt, laat dan ook onze kijk op de maatschappij anders worden.
Laten we de onderlinge solidariteit behouden waarvan we nu zoveel mooie voorbeelden zien. Laten we de natuur eindelijk eens serieus nemen en laten we als Europa eindelijk eens proberen in te zien dat we samen sterker staan.
Blijf thuis, blijf rustig en blijf gezond. Morgen weer een dag.
Reactie plaatsen
Reacties