Nee, ik heb niet het hele stuk, alle 76 pagina’s gelezen. Het meeste heb ik uit de media. Maar wat ik daar hoor en lees is niet mals. Natuurlijk vind ik ook wel eens wat van iemand. Soms zelfs best onaardige dingen, maar wat ik nooit zou doen, is dat op de app zetten. Je weet tenslotte maar nooit.
Los van de inhoud, verbaast het me dus dat politici zich zo openlijk, heel lelijk uitlaten over een collega. Dus, los van de inhoud – daar komen we straks nog wel even op terug – lijkt het me nogal dom om zoiets te doen. Pieter Omtzigt is tenslotte een publiekslieveling en als je die dan digitaal (dus traceerbaar) uitmaakt voor psychopaat, eikel of teringhond, weet je zeker dat je aan populariteit inboet. En laten we eerlijk zijn, zo goed gaat het niet met het CDA.
Inmiddels is bekend dat ze nu alweer één zetel minder hebben in de Tweede Kamer. Pieter Omtzigt is voor zichzelf begonnen. Kon eigenlijk ook niet anders meer. De vraag is nu, wie volgt Pieter? Als er nog meer CDA’ers volgen, is deze partij steeds minder interessant als coalitiepartner voor de VVD. Het tekort richting een meerderheid wordt daarmee steeds groter. Aanvulling met kleine partijtjes is dan niet meer voldoende. Het zal dan blijken hoe graag Rutte ‘zijn’ torentje terug wil. Is dan een motorblok aangevuld met links ineens wel acceptabel? Resultaten uit het verleden bieden normaliter geen garantie voor de toekomst. Toch durf ik het opportunistische gedrag van onze premier in het verleden, best als reële toekomstverwachting te nemen. Daarmee stevenen we dus af op een links/rechts kabinet. Dat hebben we al eerder gehad, nog niet zo lang geleden zelfs. Alleen was de chemie tussen Samson en Rutte toen veel beter dan die tussen Rutte en Ploumen nu. Nog afgezien van het feit dat Ploumen (nog) vastgeplakt zit aan Klaver.
Pieter zit echter voorlopig nog thuis. Ziek, een burn-out. Veel mensen denken dat dat komt door het harde werken van de laatste tijd. Mij is ooit verteld dat een burn-out bijna altijd een diepere oorzaak heeft. Van alleen hard werken word je misschien moe, maar krijg je geen burn-out. Van wat ik gelezen heb in het document van Pieter, lijkt me dat hier ook echt wel wat meer aan de hand is. Als ik iemand uitscheld als ‘teringhond’, moet er wel heel iets ergs aan de orde zijn. Natuurlijk zijn er ook in mijn leven personen geweest die in mijn ogen aan die kwalificatie voldeden. Die mensen wil ik nooit meer zien, nooit meer horen en ik wil er zelfs niets meer over horen. Als dat dus op de app over je wordt gezegd, aangevuld met psychopaat, eikel, zieke man, klootzak en nog veel meer, is de werkverhouding behoorlijk verziekt en kun je daar behoorlijk ziek van worden. Maar stel dat je dat nog kunt uitpraten met elkaar – moeilijk, maar niet onmogelijk – dan zijn er nog een paar ‘issues’ waarvoor je met elkaar om de tafel moet. De belofte om lijsttrekker te worden als Hugo zich terugtrekt, bestaat kennelijk ineens niet meer als het echt aan de orde is. Voor het oog van de nationale pers moet je Wobke steunen. Alles voor de partij. Stelselmatig niet uitgenodigd worden bij belangrijke bijeenkomsten is ronduit vernederend in zijn positie. Intern geen enkele waardering krijgen voor het werk dat je jaren achtereen als rechtgeaard volksvertegenwoordiger hebt verricht, tegen de stroom in, maar wat recht doet aan de eed die je gezworen hebt. Als een van de weinigen. En als dan blijkt dat er ook nog belangrijke sponsors onbekend gehouden worden voor de buitenwereld, maar die waarschijnlijk wel veel invloed hebben op de nieuwe lijsttrekker (lees, goede vriendjes zijn) en dus op de koers van de partij, begrijp ik wel dat je een burn-out krijgt. Werkgerelateerd noemen ze dat. Geheel te danken aan het werk, lijkt me. Dus dat Pieter afscheid neemt van de partij die hem zo heeft behandeld, begrijp ik zeker.
Maar wat nu? Geen beschikking meer over een groot ondersteuningsapparaat van het CDA, nu nog steeds ziek thuis en het allerbelangrijkste: is Pieter wel geschikt als frontman, als leider?
Huh? Maar dat vonden we net toch juist één van de oorzaken waardoor bij hem het licht even uit is gegaan? Jazeker, maar het feit dat hij het heeft geprobeerd, nipt heeft verloren en toen de toezegging kreeg om Hugo op te volgen als dat aan de orde zou zijn, wil nog steeds niet zeggen dat hij daar de juiste man voor zou zijn geweest. Alleen, het is hem kennelijk nooit gezegd. Integendeel, het is hem als een worst voorgehouden, kennelijk niet verwachtend dat het ooit aan de orde zou zijn.
Hij is dus wel degelijk belazerd door de partij en hij is dus wel degelijk terecht ziek daarvan.
Maar is hij de nieuwe leider voor een nieuwe partij? Is hij niet veel meer een fantastische volksvertegenwoordiger die bijt en vasthoudt, die graaft en blijft graven? Een intelligente doener die gaat waarvoor hij staat, warvoor een woord nog steeds een woord is.
Ik hoop oprecht dat hij mensen om zich heen kan verzamelen die, samen met hem een partij kunnen opzetten. Die oprecht leiderschap als eigenschap hebben en die hem de ruimte én de credits geven om hem te laten doen wat hij het allerbeste kan: volksvertegenwoordiger zijn en de regering controleren. In uw en mijn naam.
Blijf gezond, we zijn er bijna en steun Pieter als je kunt.
Reactie plaatsen
Reacties