Vóór 24 februari van dit jaar wist ik wel waar Oekraïne lag. Ik kon het aanwijzen op de kaart maar was er niet noemenswaardig mee bezig. Dat Rusland de Krim had veroverd, wist ik wel, maar het raakte me niet echt. Het verhaal dat een groot deel van de bevolking het eigenlijk wel goed vond omdat ze zich deels Russische voelen, klonk gemakzuchtig heel geloofwaardig.
Inmiddels weet ik beter. Inmiddels weet ik dat er eigenlijk al meer dan zeven jaar oorlog is tussen Rusland en Oekraïne. Inmiddels realiseer ik me dat Poetin een zieke geest is die leeft in een vervlogen verleden, waarin hij ons allemaal wil laten terugkeren en het ijzeren gordijn weer wil sluiten. Een verleden van wij-zij, van koude oorlog, spionage, wederzijdse bedreiging en machtsvertoon. Een wereld die we dankzij o.a. Gorbatsjov achter ons hadden gelaten. De grote en vaak wrede Sovjet Unie had eindelijk haar bevolking vrij gelaten. Terug naar één Duitsland, het Warschau Pact opgeheven en op weg naar één Europa.
Oekraïne was bezig om haar weg te vinden richting de Europese Unie. Niet gemakkelijk, want het was een land met communistische overlevingsmechanismen. Corruptie, machtsmisbruik en weinig tot geen ondernemerschap. Geen heilig land, geen voorbeeld land, maar wel een land dat bezig was om haar geschiedenis niet leidend te laten zijn voor de toekomst. Dat bezig was om de bevolking een grotere stem te geven en meer vrijheid. Dat bezig was om economisch op te krabbelen, na een ondernemersgeest verziekende geleide economie. Dat bezig was om een nieuw land te worden, als een voorzichtige Phoenix uit de communistische as.
Kerstmis in Oekraïne wordt normaliter op 7 januari gevierd, volgens de orthodoxe kalender. Maar niet dit jaar. Dit jaar wordt kerst gevierd op 25 december. Als protest en signaal dat het los is van het verleden, waar die gek zo graag aan vast wil houden. Kerst in de schuilkelders, in de metro, ver weg van huis en in de kou. Kerst als protest tegen die gek, met op de achtergrond de bombardementen die hun huizen openscheurt en de energiecentrales platlegt. Maar de Oekraïners geven niet op. De offers zijn enorm. Niet alleen de huizen, de infrastructuur en energievoorziening, maar vooral de vele levens van al die jonge mensen die vechten voor hun vrijheid. Moeders huilen om hun kinderen en kleinkinderen. Terwijl die kinderen als soldaten aan het front vechten om hun familie in de toekomst in vrijheid te laten leven.
Het is dat rotsvaste geloof in de overwinning, in hun toekomst die ze zelf willen schrijven in het Oekraïens en niet in het Russisch, dat hen zo sterk maakt. Ondanks alle enorme verliezen is het volk gesterkt in hun nationale overtuiging dat ze vrij willen zijn, dat ze daarvoor moeten blijven strijden. Met hun sterke leider Zelensky, hun wilskracht en met de militaire hulp van het westen moet dat lukken. Laten wij ze daarin ondersteunen zoveel we kunnen. Door de vluchtelingen goed op te vangen, welkom te heten en te laten delen in onze welvaart. Want ook al gaat het hier economisch wat minder, is de inflatie hoog, stijgt de rente en is de energie een stuk duurder, niemand in Nederland hoeft te slapen in een kapotgeschoten huis bij een temperatuur van twintig onder nul. Ik wil niets bagatelliseren, maar wij kunnen tenminste nog delen.
Het is Kerstmis en de sentimenten rollen over elkaar op televisie. De kerstgedachte is mooi en helpt veel mensen. Laten we die gedachte vast houden, ook als december straks voorbij is, als de gezellige donkere dagen voorbij zijn en de dagen zich druilerig aaneen rijgen in januari en februari. Ook in januari en februari is het nog koud in Oekraïne en ook in die maanden na Kerst wordt er gevochten en verliezen jonge mensen het leven, huilen vaders en moeders.
Kerst is meer dan een feest van de Christelijke kerk, is meer dan een maand barmhartigheid. Kerst is een houding die we allemaal moeten hebben, gelovig of niet, ongeacht welk geloof. Ongeacht ras en afkomst, rijk of arm. Kerst is veel meer dan overvolle tafels, familiebezoeken en straks de meubelboulevard. Kerst is de vertaling van medemenselijkheid. Nu voor Oekraïne, straks voor Afghaanse vrouwen, morgen voor vluchtelingen van waar dan ook.
Kerst is een mistletoe het hele jaar boven elke deur. Kerst is een kus voor iedereen.
Blijf gezond, barmhartig en verdraagzaam. Het is het hele jaar door Kerst!
Reactie plaatsen
Reacties