In het NRC van vandaag lees ik dat zowat het hele eerste katern gaat over allerlei seksueel grensoverschrijdend gedrag van kleine mannetjes met verwrongen gedachten over communicatie met vrouwen. Natuurlijk, want na ‘The Voice’, Ajax en Mick van Wely is het inmiddels wel duidelijk dat dit slechts het topje van de ijsberg is. Het één lijkt mij overigens erger dan het andere, maar ik waag me niet meer aan een publieke mening hierover. Zwak? Flauw?
In het achterste katern van de krant lees ik in een zeer lezenswaardig artikel hoe een klein maar activistisch groepje studenten op diverse universiteiten in Nederland de kans schoon ziet om gebruik te maken van de wel heel erg ‘woke’ stemming die er nu heerst. Zo lees ik dat de engelse persoonlijk voornaamwoorden ‘he’ en ‘she’ niet meer mogen want iedereen is niet man óf vrouw, maar man én vrouw. Persoonsaanduiding moet dus als ‘they’. Als een hoogleraar dat fout rekent, je bent tenslotte niet beiden tegelijk, vindt hij, wordt hij zwaar aangevallen en wordt het tot de hoogste baas uitgespeeld. Einde van het liedje, ‘het is uitgesproken.’ Zal wel, maar hij heeft het moeten goedkeuren, lezen we.
Lees het stuk er op na en verbaas je dat Plato niet meer geciteerd mag worden omdat hij een blanke man was. Ja sorry hoor, zo is hij nu eenmaal geboren.
Lees dat er tegenwoordig ‘diversity officers’ zijn die (volgens mij) ‘woke’ in hun onderbroek hebben laten borduren. Zij pleiten o.a. voor ‘dekolonisatie’ van lokalen:
“Door tafels niet in rijen of in een U-vorm op te stellen met de docent ervoor, kun je „traditionele hiërarchische structuren” doorbreken, zegt de nieuwe Central Diversity Officer van de UvA, Machiel Keestra. „De relatie tussen docent en student wordt zichtbaar door de opstelling van tafels en stoelen.” (NRC, 11 feb.)
We zijn echter nog lang niet klaar. In Amerika worden professoren geschorst omdat ze jaren geleden (!) iets hebben gezegd dat niet woke was. In Engeland heeft hoogleraar filosofie Kathleen Stock van de universiteit van Sussex ontslag moeten nemen omdat haar studenten het niet konden hebben “dat ze gelooft dat gender-indentiteit voor de wet niet zwaarder weegt dan iemands biologische geslacht.” Middelen als posters en graffiti werden niet geschuwd door de millitante studenten om haar weg te krijgen.
Nog een laatste voorbeeld uit de lange reeks in het artikel. De universiteit van Maastricht verstrekt, na aandringen van de actiegroep ‘Feminists of Maastricht’ (FOM), op veel toiletten op de campus, gratis maandverband en tampons. Iedereen blij, zou je denken. Dat duurde echter maar even. Het universiteitsblad schreef er over. Een woedende reactie volgde van de dames van FOM. Het blad had geschreven dat het maandverband voor ‘vrouwen’ was in plaats van voor ‘mensen die menstrueren’.
Zodoende werden kennelijk ‘transpersonen’ uitgesloten.
‘Don’t push your f***ing luck’, zou mijn dochter zeggen. En voor deze keer zou ik het volledig met haar eens zijn. Zelfs met het taalgebruik.
Misschien heb ik niet goed opgelet bij de lessen biologie, maar voor mij bestaan er nog steeds maar twee biologische geslachten. Hoe men zich voelt, gaat mij niet aan en respecteer ik. Maar volgens mij menstrueert een omgebouwde biologische man niet en is dat voorbehouden voor biologische vrouwen.
We draaien door, en niet zo’n klein beetje ook. Als de kritiek en actie er nou met name op gericht zou zijn om onze gedachten te scherpen, om de discussie op te voeren, vind ik dat prima. Zeker op het academische vlak mag je met scherp schieten in de discussie. Daardoor evolueren onze denkbeelden en dat is goed. Als het echter goede hoogleraren, professoren en/of docenten hun baan kost, omdat een paar tere woke zieltjes zich niet helemaal jofel voelen, gaat me dat veel te ver. Dan gaat het dus niet meer om de discussie, maar dan is het persoonsgericht en hoor je misschien wel niet thuis in die discussie en moet je eerst nog heel veel leren.
Er is dus een groot verschil tussen werkelijk grensoverschrijdend gedrag en over scherp discussiëren. Tussen historie en hoe we tegenwoordig met elkaar om willen gaan. Het gaat erom wat je wilt bereiken met je acties. Wil je de wereld een beetje beter maken, wil je onze algemene denkbeelden aanscherpen voor het goed van ons allemaal, of wil je mensen pijn doen en wegkrijgen? Is het ‘Pay back time’ voor alle fouten in het verleden door onze voorouders, voor huidige ideeën die afwijken van de mainstream, of willen we het samen beter doen? Dan is ‘pay back’ geen goede methode. Dan is discussie noodzakelijk en dan een ‘Waarheid en Verzoeningscommissie’. Het goede voorbeeld hebben we deze eeuw al gehad van een groot man.
Blijf gezond, overdrijf niet en discussieer om de wereld te verbeteren.
Reactie plaatsen
Reacties