Ik had me nog zo voorgenomen om niet te schrijven over alle woke acties waarbij boeken worden herschreven. Niet alleen omdat ik er moeite mee heb en dus niet objectief kan zijn, maar ook omdat er haast geen beginnen aan is. Na Roald Dahl is nu Agatha Christi aan de beurt. Twee van mijn favoriete auteurs worden postuum verminkt. Er zullen nog velen volgen, ben ik bang. Het wachten is nu op een ban op Nijntje.
Het doet denken aan het boek 1984 van George Orwell. Daarin bestaat het Ministerie van Waarheid. De werkzaamheden die daar o.a. door de hoofdpersoon worden uitgevoerd, bestaan uit het continu aanpassen van de geschiedenis aan de overtuigingen van dat moment. Elke verandering van mening door de Partij wordt gevolgd door het aanpassen van alle uitingen in kranten, boeken, tijdschriften, films, etc. aan de nieuwe waarheid.
Geschiedvervalsing, dacht ik direct toen ik het jaren geleden las, dat zal tegenwoordig niet gebeuren. Hoe naïef, de Denkpolitie is onder ons in de vorm van de Woke Society. Je mag niet meer anders denken dan wat gangbaar en geaccepteerd is. Denken is al fout, laat staan uitspreken of er over schrijven. Zo mag je het niet vreemd vinden dat je tegenwoordig niet meer mag zeggen dat maandverband en tampons voor vrouwen zijn. Daarmee zou je de transgenders kunnen beledigen die het nog wel nodig hebben, ook al zou je het misschien niet zeggen. Ik zou zeggen dat die wel wat anders aan hun hoofd hebben en niet alleen aan hun hoofd.
Het doet me pijn als ik zie hoe de literaire pennenvruchten van grote schrijvers worden verkwanseld door zogenaamde sensitivity readers, de familie en uitgevers die daardoor denken hun geweten maar vooral inkomsten veilig te stellen. Oempa Loempa’s zijn voortaan onzijdig en de Dikke Deur uit Swiebertje wordt Enorme Deur of bestaat binnenkort ook niet meer. Zo’n beetje elke persoonlijke typering door Agatha Christi die meer of minder verwijst naar een afkomst, wordt gladgestreken en de lijn is uit het verhaal.
Niet dat ik me wil vergelijken met de grote schrijvers der aarde, maar laat niemand van het Ministerie van Waarheid mijn teksten herschrijven. Liever begraaf ik mijn geschriften dan dat ze ten prooi vallen aan de virtuele boekverbranding door de Denkpolitie.
Ben ik dan zo tegen verandering? Tegen het corrigeren van de fouten uit het verleden? Nee, in tegendeel. Maar van fouten moet je leren en dat kan alleen als je ze nog kunt zien, lezen of horen. Niet als ze woke zijn herschreven. Hoe kunnen we onze kinderen leren dat discriminatie fout is, als ze nergens meer kunnen zien, lezen of horen hoe fout het is gegaan in het verleden? Natuurlijk, het waren andere tijden met andere normen en waarden, gebruiken en inzichten. Maar juist de groei van een maatschappij kun je zien in de geschiedenisboeken. Dan kun je ervan leren. Maar geschiedenis die wordt herschreven, is geen geschiedenis meer en bestaat niet meer.
Het verbaast me dat de grote voorstanders van woke, zo onverdraagbaar zijn. Je zou toch zeggen dat juist zij de dialoog willen opzoeken om op basis van goede normen en waarden een eerlijke en open gezamenlijke weg te vinden. Om het samen beter te doen in de toekomst. Maar het lijkt het tegenovergestelde te zijn. Mensen moeten ontslagen worden op basis van een enkele uitspraak. Andersdenkenden worden niet getolereerd en worden bedreigd. Op social media worden individuen gecanceld en tot suïcide gedreven. Helaas, ik overdrijf niet.
Dat is waarom ik niet zo woke ben. Niet zelden ben ik het best eens met de nieuwe uitgangspunten. Geen Zwarte Piet meer, vind ik prima. Niet dat ik als blanke man op leeftijd destijds de link heb gelegd naar slavernij, maar ik begrijp het wel. En dat we onze cultuur kwijtraken met Zwarte Piet lijkt me onzin. Maar wat ik ook onzin vind, is het geweld dat gebruikt is om mij te overtuigen. Daardoor heeft het juist langer geduurd voordat ik ‘om’ was.
Sinterklaas zal hopelijk blijven, met of zonder roetveegpieten, stroopwafelpieten of regenboog-pieten. Maar boeken hóef je niet te lezen, net zoals je niet hoeft te kijken naar slechte films, naar porno of geweld op YouTube. Of gaat de Denkpolitie dat ook aanpassen?
En zo zijn er nog wel een paar oude boeken die zeker niet woke zijn. Eentje is zo’n zestienhonderd jaar oud en gaat over een verhaal van zo’n tweeduizend jaar geleden. Een ander is iets jonger maar is toch ook ruim veertienhonderd jaar oud. Invloedrijker dan Roald Dahl en Agatha Christi. Gaan we die ook aanpassen? Laten we het niet hopen. Wat je er ook van vindt, ze hebben in elk geval historische waarde en hebben veel mensen zingeving en hoop geboden. Er is veel goeds voortgekomen uit die boeken, maar er zijn ook wrede oorlogen over gevoerd. Als ze zouden worden herschreven, denk ik dat een oorlog dichterbij is dan iets goeds.
George Orwell schreef zijn boek als waarschuwing over het Europa van eind jaren veertig. Het is nu nog geen 1984. Big Brother ziet (nog) niet alles, de Denkpolitie kan onze gedachten (nog) niet lezen en er is (nog) geen Ministerie van Waarheid. Newspeak is echter al aardig in opkomt. Het wordt tijd om het boek nogmaals te lezen en te zorgen dat we terug op aarde komen vóórdat het echt 1984 wordt.
Blijf gezond en laten we elkaar niet onnodig gek maken. Er is al te veel onmin en onecht in de wereld.
Reactie plaatsen
Reacties