23 Juni - Emigreren?

‘Pak je koffers maar alvast, want we gaan emigreren.’

Naast verbazing was vluchten mijn eerste reactie destijds op de verkiezingsuitslag. Een regering onder leiding van een éénmanspartij, die uit de EU wil stappen, die terug wil naar de gulden en die polarisatie zo’n beetje heeft uitgevonden, is wel het laatste waar ik op hoopte. 

Hoewel vluchten soms verstandig is, is het in dit geval misschien toch wel erg laf. Weglopen betekent dan dat je accepteert dat het land teloor gaat. En bovendien waar ga je dan naar toe? Behalve Nieuw Zeeland en Canada ken ik nauwelijks landen waar het populisme, corruptie of zelfs de dictatuur het volk niet verdeeld of onderdrukt.

Bovendien kon ik me toen niet voorstellen dat er werkelijk een regering uit voort kon komen die al die gekkigheid ook daadwerkelijk tot beleid zou verklaren. 

Inmiddels weten we helaas beter. De flankerende partijen, VVD, NSC en de BBB hebben bakzeil gehaald en hebben na maandenlang onderhandelen, weglopen, terugkomen en twitteren, een zogenaamd hoofdlijnenakkoord geproduceerd. Al eerder schreef ik over dit akkoord waarin o.a. heel veel van het goede werk van onderwijsminister Robbert Dijkgraaf onderuit wordt gehaald. Van de BBB mag het land verder worden ondergescheten door koeien, kippen en varkens, de NSC laat alles over zich heenkomen, zolang zij maar de rechtsstaat mogen aanpassen, ook al duurt dat nog minstens twintig jaar. De PVV gelooft werkelijk dat alle Europese afspraken met een vuist op de Brusselse tafel van tafel kunnen worden geveegd en zegt dat al haar controversiële gedachten op koud ijs zijn gezet. Daar geloof ik niets van, maar daarover later.

De VVD heeft nagenoeg alles van haar verkiezingsbeloften aan de wilgen gehangen en heeft alles wat ze in het vorige kabinet nog vurig heeft bepleit, inclusief de bijbehorende bewindslieden, onder de bus gegooid. Dylan forever. Het kabinet moest destijds vallen over ongeloofwaardige cijfers, waarvoor ze nu op de knieën moet, omdat de verwachting was dat de VVD de grootste partij zou worden en daarmee Dylan dus MP. Hoe ongelooflijk mislukt is dat plan. Nu vind ik dat laatste niet de grootste ramp, liever Dick Schoof als MP, ook al heeft hij waarschijnlijk oortjes in, waar de partijleiders hem mee influisteren als het werkelijk ergens over gaat. Ik ben benieuwd hoe sterk hij in zijn schoenen staat.

Er moest een extra parlementair kabinet komen. Leuke nieuwe term, maar volkomen onzin. Er zijn vier partijen en waarom zou je dan bewindslieden zoeken buiten die enorme ruif aan kandidaten? Dat is dan ook niet gebeurd. Voor de vorm heeft een enkeling zijn of haar lidmaatschap opgezegd, zodat het lijkt alsof er buitenstaanders in het kabinet komen. Het is dus gewoon een ouderwets meerderheidskabinet met de bijbehorende fractiediscipline. Dat zagen we alweer snel gebeuren toen Dylan door het stof moest voor de onzincijfers over nareizende familie. De motie van wantrouwen haalde het niet en zelfs de motie van afkeuring lukte niet. Lang leve de meerderheid. 

Dat wordt dus nog vaak tandenknarsen voor de Tweede Kamer en helaas ook voor het volk. Want veel van de beoogde bewindslieden zijn nogal uitgesproken en gebruiken het woord democratie zoals het hen uitkomt. Complottheorieën als ‘omvolking’ zijn kennelijk geen bezwaar en het historisch besef daaromtrent (nazi jargon) hoeft ook al niet. 

De PVV heeft moeite om geschikte kandidaten te vinden. Er zijn er meer mèt een probleem, dan lieden die ‘schoon’ blijken te zijn. Eerst moest een beoogde informateur het toneel ruimen, nog geen dag nadat hij begonnen was, vervolgens een beoogd MP, die zelfs met een open brief in de Telegraaf dacht zijn straatje schoon te vegen en recent een beoogd vice MP, die banden met een buitenlandse veiligheidsdienst schijnt te hebben. De huidige kandidaat ministers van de PVV spreken dus over omvolking, hebben racistische uitspraken gedaan, vinden de islam een verwerpelijke religie en/of komen niet door de screening van de AIVD.

Mijn eerste reactie van emigreren komt terug als serieuze mogelijkheid. Maar waar naar toe? Het gaat niet goed met Europa. Veel Europese landen zijn politiek naar (extreem) rechts opgeschoven. Zelfs het altijd vriendelijke Zweden wordt inmiddels rechts aangestuurd. Hongarije is als EU land vrienden met Poetin. Italië kan ook al niet meer en zelfs Frankrijk, waar Macron in de kramp schoot na de Europese verkiezingen, probeert een ‘VK’tje’ of een ‘VVD’tje’. Dat is de vlucht vooruit als je er slecht voorstaat als politieke partij. Meestal mislukt dat, maar langzittende leiders hopen tegen beter weten in. Misschien is Polen een optie, daar heeft rechts het niet gewonnen van MP Donald Tusk. Maar Polen ligt wel heel dichtbij Oekraïne en ik ben bang dat de oorlog daar nog lang niet is afgelopen.  

De USA dan maar? Misschien tot 5 november, maar daarna wordt het waarschijnlijk weer vier jaar Donald de Onberekenbare. China ook al geen optie, eigenlijk het hele oosten niet echt. Ook Afrika valt voor grote delen af vanwege afhankelijkheid van China of Rusland of oorlog zoals in Jemen en Soedan. Het midden oosten waar Netanyahu de gemoederen blijft bezighouden is ook al geen optie. Nieuw Zeeland laat nauwelijks mensen toe en zelfs daar is onenigheid tussen de oorspronkelijke Fransen en de oorspronkelijke bevolking.

Het wordt moeilijk. Het enige waar ik nu dan maar naar uitkijk is de toekomst. Laten we hopen dat ons landje weer terugkeert naar de aloude waarden van verdraagzaamheid en dat deze regering net zo snel weer is vertrokken als de eerste drie kandidaten van de PVV.