Na de tweede wereldoorlog was iedereen het over eens: nooit meer oorlog en vervolgens werd de Europese Unie opgericht. Vandaar uit groeide meer gezamenlijke initiatieven. Vandaag de dag hebben we de Europese Unie (EU), de NATO en we voelen ons veilig omdat we goede afspraken hebben gemaakt.
Helaas is de mensheid kennelijk niet in staat om lering te trekken uit het verleden, om het persoonlijke politiek belang ondergeschikt te maken aan de algemene veiligheid en welvaart.
Het meest trieste voorbeeld is Netanyahu, die zonder oorlog onmiddellijk afgezet zal worden als premier van Israël en bovendien vervolgd zal worden als oorlogsmisdadiger. Onder dwang van de USA is er een staakt het vuren overeen gekomen met Hamas. Er zou een uitruil komen van gijzelaars en Palestijnse gevangen. Dat is deels ook gebeurd, maar omdat Israël zich niet (voldoende) hield aan de afspraken om de broodnodige hulp toe te laten in het platgebombardeerde Gaza, hield Hamas even de gijzelaars achter. Want eerst alles platbombarderen, vijftigduizend (!) Palestijnen vermoorden en vervolgens (tegen alle afspraken in) hulp tegenhouden, is niet volgens afspraak.
Ik ga hier geen ongepaste vergelijking maken met tachtig jaar geleden, maar alleen omdat ik me bewust inhoud.
Terwijl Israël gedwongen wordt om de volkerenmoord in Gaza te stoppen, nadat ze ondertussen in Iran en in Libanon nog duizenden Palestijnen hebben vermoord, gaan ze gewoon door in de Westelijke Jordaanoever, de Westbank. Al decennia lang worden de Palestijnen, die daar rechtmatig wonen, gepest, vernederd en vermoord door de illegalen kolonisten en het Israëlische leger onder het toeziend oog van de wereld.
Geweld loont dus voor Netanyahu. Sterker nog, moord en doodslag van tienduizenden Palestijnen is zijn levensverzekering.
Iets meer naar het noorden, in Oekraïne, lijkt moord en doodslag ook te lonen voor Poetin. Na drie jaar moeizame oorlogvoering, meer dan zevenhonderdduizend doden (!) en nog veel meer gewonden, wordt hij beloond door een makelaar uit de USA die met zijn hulp president is geworden. Natuurlijk wil Rusland niet dat een van haar buurlanden lid van de NATO wordt, natuurlijk wil Rusland de veroverde gebieden officieel inlijven. En die makelaar uit Amerika, die in zijn financiële carrière alleen maar verliezen heeft gekend (zijn geld - wat er nog van over is - heeft hij geërfd) geeft dat allemaal weg alsof hij daarover gaat. Oekraïne zelf zit, als het Trump betreft, niet aan de onderhandelingstafel, net zomin als Europa. Hoe goed kennen Trump en Poetin elkaar eigenlijk? Is Trump echt alleen maar transactioneel en heeft Poetin alleen maar een oneindig ego? Ik heb een hekel aan complottheorieën, dus is de andere uitleg ultieme dommigheid en ultieme ego’s. Toch ben ik bang dat het laatste aan de orde is. En dat beangstigt me nog meer.
Ook voor Poetin is geweld dus winstgevend. Niet alleen staat zijn ego niet toe dat ook maar iemand denkt dat hij geen stoere kerel is, zijn natte droom is de terugkeer van de Sovjet Unie. Door slim gebruik te maken van de persoonlijke zwakheden van Trump (lees: Trump complimenteren en benadrukken dat de verkiezingen in 2020 zijn gestolen) krijgt hij de hulp van deze narcist.
Geweld loont dus. Netanyahu kan - letterlijk - niet zonder en wordt daar in gesteund door hun machtigste bondgenoot Amerika. Als hebberige projectontwikkelaar lanceert de president/makelaar dat ze (Amerika dus) van Gaza wel even een ‘Cote d’Azur’ van het oosten van gaan maken. Lastig puntje daarin zijn de oorspronkelijke bewoners. Zo’n twee miljoen Palestijnen moeten even elders worden opgevangen. Egypte, Libanon, maakt hem niet uit, als ze maar weg zijn. Oh ja, ze mogen daarna natuurlijk terugkomen. De huren gaan dan wel met een factor twintig omhoog, maar beschouw dat even als een investering. Netanyahu klapte als enige bij dit onzinnige plan. Hij weet dat het onzinnig is en dat niemand het uiteindelijk serieus neemt. Maar het polariseert lekker en daar spint hij garen bij. Oorlog is zijn bestaansrecht.
Uiteindelijk staat Europa buitenspel. We zijn niet verenigd en we laten het gebeuren dat delen van Europa (oostelijke Oekraïne) door een Amerikaan aan een Rus worden weggegeven. Wordt het niet eens tijd dat we ons werkelijk verenigen tot een United States of Europe, de USE? Met één federale regering, met één leger en met één stem? Voorlopig lachen Trump, Poetin, Xi en Netanyahu zich suf over de onderlinge strijd in Europa. Waren we ooit de leidende macht in de wereld, nu zijn we op weg naar de sufferd van de wereld.
Geweld loont, dat is inmiddels wel duidelijk, en waar Europa daar in het verleden rijkelijk gebruik van heeft gemaakt, zijn we nu een tandeloze tijger, terend op een groots verleden en nu afhankelijk van een Amerikaanse narcist, Russische ego’s en kijkend naar een oorlogszuchtige Israëliet die ervan afhankelijk is.
Reactie plaatsen
Reacties