Europa was in die tijd druk bezig met de toverdrank.

Heel Europa? Nee, een klein landje bleef dapper weerstand bieden tegen de logica van het direct starten met het uitdelen van de toverdrank.

 

Het was in het jaar 2020 dat er een akelige pandemie over de wereld trok.

Een ongeneeslijk virus had iedereen overvallen. Van het verre Chinoise was het via Gallië het kleine landje binnengeslopen. Vandaar besmette het in no time het hele land. Net als bij de Gothen, de Helvetiërs, de Noormannen en eigenlijk overal. Zelfs het machtige Rome was niet aan deze plaag ontkomen.

Alle registers werden opengetrokken om een toverdrank te ontwikkelen. Bijna alle druïdes van alle landen waren er mee bezig. Elk land had zich voorbereid op het grote moment dat de toverdrank zou arriveren. Maanden van voorbereiding waren er aan vooraf gegaan. Elke week vertraging betekende namelijk al gauw ruim zeventigduizend nieuwe besmettingen in het kleine landje, waarvan er een paar honderd zouden sterven. In de grote buurlanden was dat nog veel meer. Haast was dus geboden.

Daarom waren de opperhoofden van alle buurlanden al lang en druk bezig om iedereen in het land zo snel mogelijk de toverdrank te geven zodra die het land binnen was. De Britten waren het eerst en al gauw volgden de Gothen en alle andere buurvolkeren. Het plan daarvoor lag natuurlijk al lang klaar. Het was duidelijk wie het eerst aan de beurt kwamen en bij wie en waar men de toverdrank kon halen.

 

Behalve? Precies, behalve in het dappere kleine landje dat heldhaftig vasthield aan de eigen strategie van vertraging en laat beginnen met voorbereiden. Natuurlijk was het veel logischer geweest om al ruim van tevoren een werkgroepje samen te stellen dat het hele proces zou hebben voorbereid. Maar logica was niet waar de Raad van Wijzen in deze crisis om bekend zouden worden. Misschien door het ontbreken ervan. Tenslotte, geen enkele maatregel om verspreiding van het virus tegen te gaan, was eenduidig geweest. Laat reageren en inconsequentie in het beleid, was schering en inslag.

 

Maar had het anders gekund? Kun je als dorpsoudste iedereen tevredenstellen? Nee, onmogelijk, want zoveel dorpelingen, zoveel meningen.

Maar wat wel had gekund, was een goede voorbereiding. Niet in het begin, want toen werd iedereen overvallen. Sommige volken namen het toen zelfs niet serieus. Zo waren er daardoor helaas veel doden te betreuren in Amerikanum en Brazilium, maar dat is een ander verhaal.

 

Maar toen de toverdrank in beeld kwam, was dat iets waar de hele wereld zich mee bemoeide. Dat het eraan kwam was al weken bekend, misschien wel maanden. En zelfs toen het er nog niet was, wist men dat het er uiteindelijk wel zou komen. Vanaf dat moment hadden slimme mensen kunnen gaan denken over de infrastructuur, de bemensing en de prioriteit onder de diverse doelgroepen. Wat zou het mooi zijn geweest als de verantwoordelijke uit de Raad van Wijzen zo’n werkgroepje in het leven had geroepen. Maar ja, misschien was hij daar nog te jong voor. Hij was meestal nogal bezig met de nieuwe schoenenmode vanuit Lutetia.

 

Maar waar alle Europese landen zich lieten verleiden door de logica en zich wel tijdig hadden voorbereid, volharde het kleine landje aan de zee aan haar strategie van langzaamaan. Het leek wel of de jonge verantwoordelijke uit de Raad van Wijzen er trots op was dat er twee weken zaten tussen de start van het een-na-laatste land dat begon met de distributie van de toverdrank (dat waren de Kelten) en het laatste. Dat was natuurlijk het kleine landje aan de zee. Twee weken en zo’n honderddertig duizend besmettingen later, van wie er zeker een paar honderd zouden overlijden……..

 

Het grote eindfeest was dus helaas nog niet in zicht. Eerder het laatste avondmaal voor de ongelukkigen die de toverdrank zo nodig hadden, maar waarvoor die er net te laat zou zijn.

 

Blijf gezond en haal de toverdrank zo gauw het kan (beter laat dan nooit) en lever nog snel je (illegale) vuurwerk in.

 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.