Het ene leiderschap is het andere niet. Dat geldt natuurlijk voor veel zaken maar bij leiderschap valt het vaak direct op.
Maan
Op veel social media is een filmpje te zien waarin zangers Maan een verstandelijk beperkt meisje kordaat maar ontroerend helpt. Het meisje begeleidt haar tijdens het KnoopGala. Een jaarlijks terugkerend gala waarin bekende artiesten samen musiceren met verstandelijk beperkte mensen. Een mooi en ontroerend programma.
Veel (leiderschap) coaches roemen op social media het optreden van deze jonge zangeres als voorbeeld voor natuurlijk leiderschap. Daar is niets mis mee. Het is ook een uitstekende reactie van Maan. Je kunt je echter ook afvragen of ze eigenlijk wel anders had kunnen reageren.
Geleerd hoe het niet moet
Nou en of, kan dat. We zien namelijk voorbeelden te over de laatste dagen. Al eerder schreef ik over de trieste gang van zaken bij het toeslagenschandaal. Vele mensen die betaald worden door ons belastinggeld, hebben diezelfde belastingbetalers tot zelfmoorden toe, achternagezeten met een heel naargeestige tunnelvisie en onmenselijkheid. Ambtenaren, politici en rechters zijn vreselijk over de schreef gegaan. Mensen die vanwege hun professie waarschijnlijk al diverse keren op leiderschap cursussen zijn geweest. Daar hebben ze kennelijk geleerd hoe het niet moet.
Sommigen leven niet meer
Om het vege lijf te redden hebben al enkele politici enorme spijt betuigd. Natuurlijk, zou ik ook doen met de verkiezingen voor de deur. De toenmalige minister van sociale zaken, een van de hoofdpersonen in dit drama, heeft op Facebook al huilie huilie gedaan. Nu ineens vindt hij dat hij in gesprek had moeten gaan met de betrokkenen. Te laat, vriend, sommigen leven niet meer.
Het is nu nog de vraag wat het kabinet gaat doen, behalve de dertig K, die de betrokkenen is toegezegd. Aftreden is misschien wel een mooi gebaar maar kost weinig politieke moeite. Nog nauwelijks twee maanden demissionair maakt dat het campagnevoeren misschien wel makkelijker. Geen rekening meer houden met de coalitieverhoudingen is makkelijker strijden om de politieke winst.
Enfin, even genoeg hierover, hoe boos je er ook over kunt zijn. Je zou zeggen dat elke overheidsdienaar nu wel goed oppast met machtsmisbruik of politieke laksheid. De maatschappij staat op scherp. Door de toeslagenaffaire, door corona en door de onbegrijpelijke actie van de gemeente Wijdemeren.
Huilie huilie nu ook in Wijdemeren
Een bijstandsmoeder krijgt hulp van haar moeder, die wekelijks wat boodschappen voor haar doet. Welke moeder zou dat niet doen? Mag wel van de gemeente, maar mevrouw moet dat opgeven als financiële hulp. Even het bonnetje aan je moeder vragen ter controle. En dan wordt het van de uitkering afgetrokken. Dat wist ze niet en ze deed in haar beleving niets anders dan overleven. Nu moet mevrouw zevenduizend euro terugbetalen en krijgt bovendien een boete van drie-en-half duizend euro. Samen meer dat tien K! Dat gaat natuurlijk nooit lukken. Een betere opmaat naar persoonlijk leed voor moeder en kinderen, naar zelfs mogelijk suïcidale gedachten voor deze familie, kan ik niet bedenken. En denk niet dat het overdreven is, de toeslagenaffaire laat dat helaas zien. Desgevraagd zegt mevrouw de wethouder Rosalie van Rijn, nu ook huilie huilie, dat ze blij is met de kamervragen hierover. Want dan hoeven ze niet meer als kwijlende bloedhonden met bloed doorlopen ogen achter de vermeende fraudeurs aanjagen. Daar heb ik geen Kamervragen voor nodig, mevrouw van Rijn!
Befehl ist Befehl
Natuurlijk is het goed als er controle is op misbruik van overheidssteun, maar als een casus dan op tafel ligt, mag je verwachten dat niet de letter van de wet, maar de bedoeling van de wet prevaleert. Volgens mij hoef je niet te wachten op Kamervragen om normaal menselijk te zijn! Maar niet in Wijdemeren, niet bij mevrouw de wethouder van Rijn en ook niet bij de rechter. Deze vreselijke fraudeur moet hangen. De wet is de wet. ‘Befehl ist Befehl’, waar kennen we dat toch van?
Leren van Maan
Helaas zal het niet het laatste bloedkokende nieuws zijn. Maar laat deze moeder in Wijdemeren een signaal zijn voor al die zieke bloedhondjes die niet naar de mensen kijken maar slechts naar de letter van de wet. Laat ze een voorbeeld nemen aan Maan, die spontaan het goede deed. Die eerst dacht aan het meisje dat hulp nodig had en niet aan haar liedje dat onderbroken werd.
Het ene leiderschap is het andere niet. De ene situatie is de andere niet. Allemaal waar, maar leiderschap is in de eerste plaats handelen op basis van je menselijke gevoelens en niet weglopen als je iets ziet waar je als mens van vindt dat het niet oké is. Om vervolgens slechts de wet toe te passen in situaties waarvoor die eigenlijk nooit bedoeld is. Dan wordt het niets anders dan slaafs volgen en dat heeft niets met leiderschap te maken.
Blijf gezond, laat je vaccineren (als laatste van Europa) en geniet nog even van de vrije dagen.
Reactie plaatsen
Reacties