18 oktober - De beloofde marshmallow bestaat misschien wel niet

Gepubliceerd op 18 oktober 2020 om 17:24

Trump is wonderbaarlijk snel genezen, was hij wel ziek? De tweede corona golf is gecreëerd om de race om het vaccin nog urgenter te maken zodat er snel, veel aan verdiend kan worden. Bill Gates wil ons allemaal nanochippen om zo onze eigen wil uit te schakelen. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Via 5G naar gebouw WTC-7, de derde toren, naar de platte aarde en QAnon, het netwerk van pedofiele wereldleiders, met haar duivelse hoofdkwartier in de pizzeria Comet Ping Pong in Washington. Oh, er zijn er nog veel meer, zoals Deep State, aanwezige aliens en nog veel meer, maar laten we even stoppen.

 

Geef je angst een naam

Er zijn nu eenmaal heel veel mensen die iets moeten aanwijzen als oorzaak van hun onbehagen. Geef je angst een naam en dan kun je ertegen strijden. Dan kun je jouw frustraties en jaloezie een gezicht geven. Of dat nou Gates is of Clinton. Fauci of de secretaris-generaal van de VN, het zijn allemaal bekende en/of rijke mensen die de afgunst opwekken van onbekende mensen die daardoor ineens ook bekendheid verkrijgen. Wie had ooit eerder gehoord van Willem Engel?

 

Marshmallowtest

Het hele Corona gedoe duurt te lang en daar kunnen wij mensen niet zo goed tegen. Geduld is een schone zaak maar alleen als we weten wat er ons te wachten staat aan het eind van de tunnel. En zelfs dan nog is het niet zeker dat iedereen dat geduld kan opbrengen. Dat bleek wel uit de beruchte marshmallowtest uit 1972, waar kinderen van vijf jaar een marshmallow kregen met de boodschap dat ze er nog een zouden krijgen als ze een kwartiertje zouden wachten met opeten. Dat lukte slechts eenderde van de kinderen. Oké, dat waren kinderen, maar die houding hielden ze hun leven lang vol, bleek later. Zelfdiscipline loont dus, maar zit maar in een beperkt deel van ons allemaal. De meeste mensen happen die ene marshmallow weg en denken daarmee dus nauwelijks aan morgen.

 

Terug naar oud en vertrouwd

We zitten nu ook in zo’n situatie, alleen is de beloning niet een extra marshmallow, maar terugkeren naar onze oude leventje. Tenminste dat is wat we graag willen. Gewoon weer lekker feesten, knuffelen, reizen, sporten, naar danceparty’s gaan en naar de film en het theater. Maar zonder discipline gaat dat niet lukken. Dus nu de ‘marshmallow’ opeten, betekent straks de consequenties accepteren dat het op is. Geen geld, geen werk en een negatieve economie met faillisementen en andere treurigheid.

 

Nooit meer terug naar vroeger

Zelfs als we de ‘marshmallow’ niet voortijdig opeten, is het nog maar de vraag of we straks, als er een vaccin is, wel teruggaan naar al die oude en vertrouwde gewoonten. Veel werkgevers vinden het wel prima om de huisvestingslasten naar beneden te zien gaan, milieubewusten – en dat zijn er gelukkig steeds meer – zullen niet meer zo snel met het vliegtuig op pad gaan als het niet hoeft. En bovendien moet al dat geld dat we hebben uitgegeven, ook nog een keer worden terugbetaald.

 

Als je het niet weet, past elke theorie

Niet alles zal dus terugkeren naar vroeger. En misschien is dat ook helemaal niet zo erg.

Maar ondertussen zitten we een soort niemandsland. We wachten op iets maar we weten niet precies op wat. In elk geval niet de beloofde marshmallow. Veel mensen leven daardoor in een bubbel. Een vaak zelfgecreëerde bubbel, gebaseerd op hun angsten en frustraties. Mensen met alle tijd om het internet af te schuimen naar verklaringen. Ineens blijken er meer dan voldoende theorieën te zijn die passend lijken op de situatie. Die een antwoord lijken te bieden en een gezicht geven aan hun angst.

 

Waarheid is relatief

Deze onbekende, zelfbenoemde hoeders van de maatschappij, sturen allerlei oplossingen voor ieders angsten en creëren een gezamenlijke vijand. Want naar jezelf kijken en toegeven dat je steeds vreemder wordt en argwanender, is niet makkelijk. Dus krijgt o.a. de media de schuld. Van wat? Fakenews. Men heeft niet in de gaten dat ze zelf onzin-nieuws de wereld insturen en dat waarheid daarmee een relatief begrip is geworden.

 

Social media als zwarte pest

Hoe langer we moeten wachten op een onbekende uitkomst, des te standvastiger worden vele groepen in hun nieuwe waarheid. Het is niet langer een test met marshmallows, maar lijkt een nieuwe wereldwerkelijkheid. Het internet kan worden omarmt als een zegen voor de technologische vooruitgang en voor de onderlinge communicatie, het kan ook gezien worden als een zwarte pest die velen besmet.

 

Kelderactivisten

M.n. de social media, die de reguliere communicatie heeft overgenomen, biedt groepen, die vroeger in duistere keldertjes zaten, nu een wereldwijd platform. En deze vreemde situatie met onzekere uitkomsten is een ideale voedingsbodem voor de comming-out van al die kelderactivisten met hun complotten en verzinsels. Niet voor niets waarschuwt de NCTV voor lonely wolfs die losgeslagen van de roedel, zo sterk geloven in pedo’s, aliens, nanochips en wat al niet meer, dat ze die actief gaan bestrijden.

 

Helaas bestaat er geen test om die ‘besmetting’ vast te stellen. Denk dus eerst even na voordat je een spannende theorie de wereld ingooit of deelt. Vraag je af wat boze, eenzame en minderbegaafde lieden ermee gaan doen en wat dan jouw rol daarin is geweest.

 

Blijf gezond, geloof niet alles en verspreid vooral geen (gevaarlijke) onzin via social media.

 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.