Laten we het niet hebben over Rotterdam dat gisteren werd geteisterd door tuig. En daar bedoel ik niet de demonstranten mee. Dat die anders denken dan ik, is prima. Nee, ik bedoel het tuig dat zich helemaal niet druk maakt over de corona maatregelen, dat alleen maar komt om rotzooi te trappen, politie te tarten, politieauto’s in de fik steken en om te plunderen. Daar gaan we het dus niet over hebben.
Laat ik eerlijk zijn, ook ik dacht dat vaccineren de oplossing was waar we allemaal op hebben gewacht. In mijn naïviteit dacht ik dat bijna iedereen er zo over dacht en dat we de corona-crisis wel zo’n beetje achter ons hadden.
Ik had niet verwacht dat bijna eenvijfde van alle landgenoten zich in eerste instantie niet zouden laten vaccineren. Voor een groot deel vanwege een groot wantrouwen naar de regering. Allerlei vreemde en bizarre verhalen gaan in de rondte. Niet alleen de meest wilde complottheorieën, want daar zijn we volgens mij allemaal wel klaar mee, maar verhalen over vreemde partijpolitieke belangen. Ik doe daar niet aan mee, simpelweg omdat ik het niet weet.
Feit is dat de tweespalt groeit. Niet vaccineren is asociaal, vindt een steeds grote deel van de gevaccineerden. Vaccineren is een persoonlijke vrijheid, vindt een andere groep en daar past vaccinatiedwang niet in. Men spreekt over discriminatie bij maatregelen die we een jaar geleden nog vrijwel allemaal accepteerden (op een enkele engel na).
Aan corona en vooral aan de steeds besmettelijkere mutaties kunnen we, medisch gesproken, niet zoveel doen (behalve vaccinatie dan). Maar hoe kan het toch dat we al ruim anderhalf jaar met dit verhaal zitten en dat er nog steeds geen enkel zicht is op een soort van ‘Delta-plan Corona’? Hoe kan het zijn dat er nog steeds scholen zijn waar leerlingen nog steeds les krijgen met de ramen open en dikke winterjas aan, terwijl er toch achtenhalf miljard die kant op is gegaan? Hoe kan het zijn dat de zorg nog steeds geen extra geld krijgt, terwijl er wel voor tweeëntachtig miljard aan steunmaatregelen is uitgegeven. De corona-crisis is ons overkomen, de zorg-crisis is gecreëerd!
Want steeds vaker lees ik dat we niet in een corona-crisis zitten maar in een zorg-crisis. Waarom hebben we nu weer steeds stevigere maatregelen zoals weer thuiswerken, anderhalve meter, mondkapje, geen publiek leven meer na 20.00 uur, geen publiek bij sportwedstrijden, enzovoort?
Daar is maar één reden voor en dat is dat de zorg het straks niet meer aankan. Andere dan corona behandelingen, worden weer uitgesteld en de IC capaciteit dreigt weer het maximum te bereiken. Code black dreigt. Geen gekke stelling dus dat we in een zorg-crisis zitten. Een crisis die veel ouder is dan de corona-crisis.
Ik weet best dat het omdraaien van beleid en dat ook het uitvoeren ervan niet in anderhalf jaar kan. Maar wat ik niet begrijp is dat er – voor zover wij dat kunnen zien en de politici ons vertellen – nog niet eens een begin is gemaakt. Want straks, na covid-19 komt er vast covid-20 en 21. Schieten we dan in dezelfde kramp? Gaan we dan weer applaudisseren voor de zorg om vervolgens niets te doen? Is er dan nog steeds een tekort aan schaalbare IC capaciteit? Moeten er dan weer allerlei operaties worden uitgesteld?
Kunnen we alsjeblieft het beestje bij de naam noemen:
De huidige coronacrisis moeten we samen oplossen, daar helpt geen moedertje lief aan.
De toekomstige crises moeten we nu voorkomen, door te investeren in capaciteit, onderzoek en communicatie.
Dit zijn twee verschillende zaken die we niet door elkaar moeten halen. De korte en de lange termijn. Bij de korte termijn moeten we ook heel duidelijk zijn: als we maatregelen zoals 2G willen, zeg er dan ook eerlijk bij dat we het hebben over vaccinatiedwang en lul er niet omheen.
Bij de lange termijn moeten we investeren in de zorg en dat betekent dat we in andere zaken minder kunnen investeren. Ben daar dan ook eerlijk en duidelijk in. Dat maakt het een inhoudelijke discussie en geen moddergooierij op basis van gevoel, ego en partijpolitieke belangen.
Blijf gezond en noem het beestje bij de naam.
Reactie plaatsen
Reacties