We zijn inmiddels al bijna een halfjaar onderweg na de verkiezingen. En we zitten nog steeds in een crisissituatie vanwege corona. De mentale gezondheid van jongeren zit op een all-time low. Evenementen mogen nog steeds maar mondjesmaat, terwijl de Formule 1 ruim zestigduizend mensen op één moment op één plek op de been krijgt. De jeugdzorg kampt met tekorten en kan haar taak niet meer voldoende uitvoeren en de woningnood is nog erger dan tijdens de kroning van Beatrix (‘Geen woning, geen kroning’), Co2, fijnstof, Pfas. Kortom, er is veel te doen in ons land.
Je zou dus verwachten dat de Haagse politici niet kunnen wachten om daarmee aan de slag te gaan. Maar onze bestuurders zijn al ruim een halfjaar demissionair en gaan desondanks rollebollend over de formatietafel. Sinds Ollongren de beruchte ‘functie elders’ notitie liet fotograferen, wordt er bovendien niet meer over de inhoud gepraat, maar is men alleen maar bezig met het chagrijnig vingertje wijzen naar elkaar. De zoveelste formateur, Hamer, was duidelijk in haar eindrapport: “Het zijn kleuters die onderling aan het ego-vechten zijn en niet over de inhoud willen praten, terwijl daar juist nauwelijks echte verschillen zijn.” Oké, dat is mijn vertaling van datgene wat zij in Haagse termen heeft gerapporteerd, maar de strekking is echt hetzelfde.
Ondertussen loopt het kabinet leeg, terwijl er toch voldoende te doen is, hadden we al gezien. Na Stientje van Veldhoven, die een lobbyklus belangrijker vond dan haar landelijke klus af te maken, dacht Cora van Nieuwenhuizen dat zij er dus ook wel mee weg kon komen (en dat lijkt ook zo te zijn). Tamara van Ark haakt af vanwege nekklachten. Maar dat waren echter niet de eersten die dit kabinet voortijdig hebben verlaten. Halbe ‘jokkebrok’ Zijlstra, verliet de ministeriële post van BuZa. Minister Harbers verliet het zinkend schip met een slappe smoes van een verkeerd rijtje, gevolgd door Snel, door Bruins, die flauwviel en zijn tijdelijke vervanger Van Rijn. En Bas van ’t Wout had net als Tamara, gezondheidsproblemen. Oh ja, en Wiebes natuurlijk, die zelfs niet als demissionair minister kon blijven. Behoorlijk wat brokkenpiloten dus.
De recente afvallers zijn vervangen door recent gekozen volksvertegenwoordigers, die bovendien graag hun plek in de Tweede Kamer wilden behouden. Huh? Maar hoe kan dat dan? De gekozen volksvertegenwoordigers moeten toch de regering controleren? Gaan deze mensen dan zichzelf controleren? De slager die zijn eigen vlees keurt, vindt men in Den Haag dus kennelijk geen probleem.
Maar niet alleen in Den Haag vindt men dat kennelijk normaal, heel Nederland vindt het kennelijk heel normaal dat als je een volksvertegenwoordiger kiest, je er gratis een kabinet bij krijgt. En niet zomaar een kabinet, nee, een meerderheidskabinet. Hoe fijn is dat. Want dan kan het kabinet lekker gemakkelijk haar plannen door de Tweede Kamer heen loodsen. Want hoewel wij, het volk, onze vertegenwoordigers kiezen om dat kabinet juist te controleren, draait hun rol kennelijk 180 graden om zodra er een kabinet is. Dan worden het ineens stemdecipelen van dat kabinet. Wie of wat kies ik eigenlijk? Ik kies dus willens en wetens een slager die zijn eigen vlees keurt en ik ben zelfs bereid om daar ruim een halfjaar op te wachten. Te wachten totdat de kinderlijke ego-ruzies zijn uitgevochten, de blauwe ogen weer zijn bijgepoederd en Remkes zijn best gaat doen om toch een meerderheidskabinet bij elkaar te formeren.
Maar ik wil geen meerderheidskabinet! Ik wil een Tweede Kamer die een regering controleert. Dat is wat ik kies!
Sommige slimmeriken zeggen dan dat Nederland de recente jaren altijd een rechtse keuze heeft gemaakt en dat het dus logisch is dat er een rechts kabinet komt. Maar Nederland hééft geen keuze gemaakt voor een rechts kabinet! Nederland heeft de recente jaren gekozen voor volksvertegenwoordigers die met een rechts georiënteerde bril de regering controleren. Dàt is wat we hebben gekozen en niks anders!
En ook daar valt nog veel aan te verbeteren, maar dat vertel ik graag een andere keer.
Andere slimmeriken vragen zich misschien af hoe we dan een kabinet krijgen. Goede vraag, maar kijk eens om je heen, zou ik zeggen. Kijk eens naar andere landen, hoe zij dat doen. Waarom kiezen wij niet ook een minister president, die dan de opdracht krijgt om een regering te formeren? Van de Koning of van de Tweede Kamer, maakt me niet uit, maar vooral los van de Tweede Kamer verkiezingen.
Pas dan kunnen de gekozen volksvertegenwoordigers u en mij werkelijk objectief vertegenwoordigen. Wanneer leren we nou eens dat een Tweede Kamer iets heel anders is dan een kabinet. Dat de ene de ander controleert, uit uw en mijn naam. Zoals Pieter dat deed en Renske. Maar in plaats van dat we die op het schild hijsen, staan we toe dat die door de ruziënde overblijvers weggedrukt worden en alles weer doorgaat zoals altijd. We dronken een glas, deden een plas en alles bleef zoals het was. Sorry Pieter, je deed wat je moest doen, maar dat was kennelijk toch niet de bedoeling.
Blijf gezond en weet wie en vooral wàt je kiest als het weer zover is.
Reactie plaatsen
Reacties