27 augustus - Democratie in opspraak

Gepubliceerd op 27 augustus 2022 om 23:28

Het is niet alleen omdat Artsen Zonder Grenzen nu ons land ook als rampgebied heeft verklaard, omdat de schurft welig tiert in Ter Apel, omdat mensen op de vlucht niet even bij de apotheek langs kunnen om insuline te halen, omdat er in de bossen op de vlucht niet even een hartfilmpje gemaakt kan worden. Maar vooral omdat dat in Ter Apel best zou kunnen als er naar gekeken zou worden. Dat doet Artsen Zonder Grenzen nu dus.

 

Het is niet omdat de regering zegt zich te schamen over de mensonterende situatie in Ter Apel, maar die schaamte tijdens het zomerreces kennelijk goed had weggestopt.

 

Het is niet omdat goedbedoelde initiatieven om asielzoekers een minimaal onderdak in de vorm van tentjes te geven, door de politie wordt verboden omdat we anders ‘Calais-achtige’ situaties zouden kunnen krijgen. Met tentharingen kun je kennelijk steken. Ja, klopt, net als met messen die je gewoon in de supermarkt koopt, pennen en andere gewone reguliere gebruiksvoorwerpen. Die haringen kunnen wel op de honderden campings overal ter wereld en in Nederland, maar niet in Ter Apel. Met je handen kun je iemand wurgen. Afhakken dus maar? Al die politieagenten (die ook maar doen wat ze worden opgedragen) maar vooral al die slimme beleidsmakers gaan wel ‘s avonds hun lekkere warme of koele bedje in. Onder een prima dak waar geen regen door komt, waar de dauw niet ‘s morgens op de lippen staat.

 

Het is niet alleen omdat de stad Utrecht de komende vier weken aan geen enkele landgenoot een huis toebedeelt omdat die voor statushouders zijn.

Het is niet alleen omdat de regering ineens 20.000 huizen uit de hoge hoed tovert voor asielzoekers en niet voor Annie die met haar 23 jaar zwanger op de bank bij paps en mams zit. Jan, haar man woont nog bij zijn moeder.

 

Het is niet omdat we miljarden aan Oekraïne geven voor wapentuig (wat hard nodig is) en dat we Brussel smeken om honderden miljoenen te mogen geven aan de energiemaatschappijen zonder dat het als staatssteun wordt aangemerkt, maar dat minister Kaag aangeeft dat er dit jaar geen geld meer is om de allerarmsten te ondersteunen zodat die straks letterlijk in de ijskou zitten.

 

Het is niet omdat wij als enig Europees land keurig de stikstofcijfers aanleveren waardoor de economie, de woningbouw en de boeren worden verstikt, terwijl het ‘stikstofkaartje’ net over de grens kennelijk geen probleem laat zien.

 

Het is niet omdat we allemaal gehoopt hadden dat de nieuwe bestuurscultuur nu echt zou komen na de diverse debacles bij o.a. de belastingdienst (kinderopvangschandaal) en bij de formatie (‘functie elders’), maar dat dezelfde mensen helaas dezelfde cultuur in stand houden.

Het is niet omdat er wel wordt gesproken over een solidariteitsheffing maar dat de coalitie er zo weinig haast achter zet zodat het straks niet meer te berekenen valt.

 

Het zijn niet al deze punten op zich, het is alles bij elkaar! En helaas nog veel meer. We waren zo’n leuk, lief landje. Tolerant, gezond kritisch naar anderen, gezond egocentrisch zodat we het allemaal wel goed hadden. Geen grote openlijke corruptie, af en toe een berichtje uit het zuiden, maar geen reden om een bestuurscultuur te veranderen. Wilders werd gedoogd en had naast zijn plichtmatige xenofobie soms ook oprechte sociale gedachten.

Maar door alle bovenstaande bestuurlijke missers, gaat ‘het volk’ zich roeren en ontstaat er ruimte voor idioten als Baudet, kunnen boeren wekenlang terreur uitoefenen (voor overigens een serieuze zaak) en voelen jonge landgenoten zich (letterlijk) in de kou gezet omdat we asielopvang nu voor moeten laten gaan omdat we dat, ondanks goede adviezen, teloor hebben laten gaan vanwege de efficiency op korte termijn.

 

Goede initiatieven zoals burgerberaad, basisinkomen en oprechte bestuursvernieuwing worden weggelachen of weggestopt door de bestaande bestuurlijk elite, die daardoor haar positie in gevaar ziet komen. 

Het volk is er echter klaar mee. Steeds meer intellectuelen (en dan bedoel ik niet ons zelfbenoemde genie) scharen zich achter ‘het volk’. Oude machten verliezen positie en nieuwe resolute partijen staan op en winnen aan kracht. Hoe uitgesprokener, hoe beter. Nederland verliest haar tolerantie en wordt steeds radicaler.

 

 De oude democratie is op. Leve de nieuwe democratie 2.0? Of moeten we daar niet zo blij mee zijn? Want is dat wel democratie? Ik houd mijn hart vast als straks, na een ijskoude winter, de provinciale staten verkiezingen deze nieuwe partijen ruimte biedt voor hun - niet zelden - ongenuanceerde stellingen. Want dan blijkt ineens, officieel, de klimaatcrisis onzin te zijn, covid een poging om de wereldmacht te veroveren en Jaap van Dissel nog steeds corrupt. Dan komen er tribunalen en worden wij vluchtelingen. Kijken hoe we dan in Turkije en Hongarije worden ontvangen. Misschien krijgen we daar wel tentjes.

 

Blijf gezond (kritisch) en laat je niet gek maken. Met gezond verstand kunnen we het tij nog keren.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.