Ik ben geen antisemiet! Ik heb geen hekel aan het Joodse volk! Ik vind het prima dat de staat Israel er is! Maar ik begin een hele serieuze hekel op te bouwen aan Netanyahu en zijn rechts orthodoxe regering!
Al eerder schreef ik over het verschil dat je moet maken tussen het Joodse volk, de staat Israel en de regering van Israel onder aanvoering van Netanyahu.
Ja, ik heb best wel moeite met het nederzettingenbeleid van de regering van Israel op de West Bank en ja, ik heb veel moeite met de oorlogszuchtige houding van Netanyahu in Gaza. Daarover heb ik eerder al uitgebreid geschreven (zie mijn blogs op Criebels.nl). Iedereen kent de situatie dus ik volsta met mijn afschuw over de ongelijke oorlog in Gaza en de opportunistische oorlogsvoering door Netanyahu.
Maar er was een doorbraak mogelijk: Hamas heeft een deal aangeboden: alle gijzelaars vrij, veel Palestijnse gevangen vrij en stoppen met het geweld door Israel in Gaza. Kortom, een eind aan de oorlog. Maar Netanyahu heeft geweigerd. Hij wil graag doorgaan met oorlogvoeren omdat het hem in het zadel houdt. Het zal je premier maar zijn. Maar erger, het zal je broer, je zus of je vader of moeder maar zijn die het leger in moet.
In Amerika hoor je al langer geluiden vanuit de universiteiten die protesteren tegen de - in hun ogen - volkerenmoord door de Israëlische regering. Ook in Israel zelf zijn er wekelijks protesten tegen de huidige regering. Natuurlijk zijn de persoonlijke belangen in Israel groter omdat er nog behoorlijk wat gijzelaars vastzitten. Het zal jouw familie maar zijn.
Zoals ook in 1968 (protesten tegen de oorlog in Vietnam) start het grote studentenprotest ook ditmaal op de Colombia University in New York. Inmiddels hebben zich grote groepen studenten van ruim vijftig universiteiten in de USA aangesloten bij het protest tegen de oorlog in Gaza. De sfeer is grimmig zeggen de nieuwsberichten. Zowel op de campussen als daarbuiten. De studenten zijn het zat, meer dan zat.
Universiteiten zijn een vrijplaats voor vrije meningsuiting. Dat moeten ze zijn, anders verworden ze tot dociele overheidsinstellingen zonder dat de nieuwe generaties hun grenzen kunnen verkennen en oprekken. De maatschappij kan niet zonder deze vernieuwers, vrijheidsstrijders en wereldverbeteraars. Het is dus logisch en misschien zelfs wel noodzakelijk dat er grootscheepse protesten zijn tegen de oneerlijke oorlog in Gaza. Wat je er ook van vindt, neem die protesten serieus als noodzakelijke signalen vanuit de maatschappij. Vecht er niet tegen maar omarm ze als spiegel, als reflectie en als een stem van een deel van het volk. Luister er naar en ga in gesprek!
Maar dat is niet wat de Israëlische regering vindt. Die vindt dat de universiteiten er hard tegen moeten optreden. Altijd eerst denken in termen van repressie, wraak en geweld. Op nationale TV zegt Netanyahu dat wat op de Amerikaanse campussen gebeurt afschuwelijk is, dat antisemitische bendes de universiteiten hebben overgenomen. Dat ze anti Israel zijn en Joodse docenten aanvallen en vervolgens refereert hij aan wat er op Duitse universiteiten gebeurde in de jaren 1930. Dat was echt wat anders en bovendien gestimuleerd door de overheid. Echt heel anders! Gebruik de holocaust niet als excuus voor je daden! Misbruik het niet om studenten de mond te snoeren! Ja, de holocaust was verschrikkelijk en mag nooit meer gebeuren. Volkerenmoord kan niet en mag niet. Nu niet, nooit niet en nergens. Dus ook niet in Gaza!
En door dit vergelijk vindt hij dus dat de besturen van al die universiteiten harder moeten optreden tegen deze protesten. De Dean van Harvard is al moeten opstappen omdat ze de functie van universiteiten als vrijplaats van vrije meningsuiting wilde beschermen. Als het aan Netanyahu ligt volgen er nog meer.
Lang heb ik geprobeerd om alle kanten van dit conflict objectief te blijven zien. Maar met zo’n onverzettelijke premier die uit eigenbelang en blinde haat mensenlevens blijft opofferen, red ik het niet meer. Ik ontken de oorzaak van het conflict niet, ik ken de historie, zowel recente als die van decennia geleden, maar ik red het niet langer om ook maar enige sympathie te voelen voor de weg die de regering van Israel blijft kiezen. Die van moord en doodslag.
Ik heb medelijden met het land Israel, dat zich gevangen voelt tussen de wens om de gijzelaars terug te krijgen en de oorlogszuchtige regering die weigert om een snelle oplossing te accepteren.
Ik heb medelijden met het Joodse volk dat geconfronteerd wordt met een onterecht toenemende antisemitisme door de onverzettelijke oorlogshouding van de Israëlische regering.
Misschien moeten we beter luisteren naar de studenten, naar de generatie van de toekomst. En laten we dan eerlijk zijn. Eerlijk en objectief. Zomaar klakkeloos de Israëlische regering veroordelen is niet juist. Daar hoort een eerlijke en objectieve beoordeling van de hele situatie bij, inclusief de terroristische acties van Hamas. En met die eerlijke en objectieve beoordeling verder gaan. In gesprek en dan verder. Mandela kon het destijds, wij moeten het ook kunnen. In hemelsnaam, want we moeten verder.
Reactie plaatsen
Reacties