Wie heeft de grootste, ofwel een wedstrijdje verpissen. Iets anders kan ik het niet noemen. We hebben het natuurlijk over de ego oorlog van Netanyahu.
Tegenspeler is Ayatollah Ali Hosseini Khamenei. Zo’n twee weken geleden bombardeerden de Israelis de Iraanse ambassade in Damascus, Syrië. Een ambassade is officieel grondgebied van het land waarvan de ambassade is, in dit geval Iran. Het was dus een rechtstreekse aanval van Israel op Iran, waarbij bovendien een Iraanse hooggeplaatste militair werd gedood. Wat Netanyahu ermee wilde bereiken is mij onbekend. Hamas wordt bestreden in Gaza en niet in Syrië. Misschien is Hezbollah het excuus, want als je dan toch bezig bent om al je vijanden te bevechten dan kan Hezbollah er ook nog wel bij.
Iran, ook geen lieverdje, zint op wraak. Niet geheel onbegrijpelijk, maar wel zeer gevaarlijk, want met de oorlogsgezinde Netanyahu weet je niet of hij wil begrijpen dat een gelijkspel in dit geval de beste uitkomst is.
Het uitgebreide bombardement van gisterennacht was de verwachtte tegenreactie van Iran. Maar omdat Iran liever geen oorlog wilde ontketenen - maar wel het eigen volk tevreden wilde stellen - had het via de achterdeur (diplomatieke) kanalen de Verenigde Staten gewaarschuwd, wetende dat die Israel zou informeren en helpen. Negenennegentig procent van alle raketten zijn dan ook onderschept door de luchtafweer van Israel, de USA, het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk. Geen doden en nauwelijks schade.
Iran wilde helemaal geen schade veroorzaken en het hele bombardement was slechts symbolisch. Als je het spel snapt en wilt meespelen, beschouw je het resultaat (nagenoeg alles tegengehouden en geen schade) als een overwinning (zoals president Biden ook heeft aangegeven) en toeter je dat van de daken en laat het er verder bij. Beide partijen kunnen thuis vertellen dat ze de grootste hebben en dat ze de wedstrijd verpissen hebben gewonnen.
Maar wat als Israel (lees: Netanyahu) deze semi-aanval toch wil gaan vergelden? Dan kunnen beide partijen niet langer volstaan met een toneelstuk zoals we dat gisternacht hebben gezien. Dan is het echt hommeles en zullen er doden vallen. De landen in de regio moeten dan partij kiezen en de kans bestaat dat de hele regio in oorlog wordt gedwongen. Want zwakte tonen is in die regio geen goede strategie.
En waarom?
Er is maar één reden: Netanyahu moet oorlog voeren om aan de macht te blijven. Het is een strikt persoonlijk belang waardoor er ruim vierendertigduizend Palestijnen (inclusief tienduizenden vrouwen en kinderen) zijn gedood. De extreem orthodoxe politici in het (oorlogs) kabinet willen maar één ding en dat is hard, heel hard terugslaan. Ten koste van vele levens. Het Israëlische volk is natuurlijk bang voor Iran en wil daartegen beschermd worden. Maar ze willen niet dat hun hoogste baas een oorlog uitlokt! Het Joodse volk mag zich dan wereldwijd sterk maken voor steun aan Israel, het wil niet dat er een zinloze oorlog wordt gevoerd.
Antisemitisme is dan ook een domme reactie. Misschien begrijpelijk als je niet al te diep over de situatie nadenkt, maar niet terecht. Maak altijd het onderscheid tussen het Joodse volk, de staat Israel en de regering van Israel. De eerste twee partijen hebben geen invloed op deze situatie en verdienen geen antisemitisme. De regering van Israel, onder leiding van Netanyahu, verdient echter des te meer dat ze zwart, heel zwart de geschiedenis in gaan.
Reactie plaatsen
Reacties