Trump zoekt naar schuldigen voor de pandemie. Hij moet wel als hij straks, over zes maanden herkozen wil worden. “It’s the economy, stupid,” wist Clinton al en juist dat paradepaardje van Trump ligt nu op zijn gat.
Steeds meer hebben we echter aandacht voor de slachtoffers en dan bedoel ik niet de aantallen coronadoden, maar de nog levende ouderen die de kwaliteit van hun leven ineens helemaal achteruit zien gaan. Of liever nog, voelen gaan. Want in de laatste fase van je leven wil je geen materie, wil je geen toekomstplaatjes met vergezichten. Dan wil je je kinderen, je kleinkinderen zien en aanraken. Je wilt ze knuffelen en dicht bij je hebben. In een prachtig stuk van Dr. Erwin Kompanje (https://kompanje.org/) beschrijft de klinisch ethicus van de IC in het Erasmus MC, wat de werkelijke waarde van het leven is en dat dat verschuift naarmate je ouder wordt. Dat je niet in je eentje wilt blijven leven en liever omringt door je naasten wilt sterven als de tijd er rijp voor is.
We hebben het ze niet eens gevraagd! Ouderen worden beschermd tegen wil en dank. Vraag het een tachtig-jarige die toch al de man met de zeis in de ooghoeken ziet, wat hij of zij wil. De kans is groot dat het een vredig sterven is temidden van de kinderen en kleinkinderen. Het gebeurt namelijk elke dag, dat ouderen doodgaan. Dat hoort nu eenmaal bij het leven. Geef ze in hemelsnaam de vrijheid om het op hun manier te doen. Laat ze in ieder geval zelf kiezen of bied op z’n minst de mogelijkheid om erover na te denken. Vraag het de kinderen wat ze willen, want die moeten misschien daarna wel verwerken dat zij het, weliswaar vredig en tevreden heengaan, hebben versneld.
Het is in elk geval niet iets wat een regering moet bepalen, ook al ‘eisen’ wij IC ruimte en lijkt ‘flatten the curve’ een logisch doel. Het klinkt misschien wel heel hard, maar ouderen die vredig doodgaan, gebruiken geen IC bedden.
Steeds meer komt er een roep om een nieuwe inrichting van onze maatschappij. Morgenavond is er kennelijk bij het programma ‘Tegenlicht’ van de VPRO een uitgebreid item hierover. Ik ga kijken om mijn gedachten hieromtrent misschien wel uit te breiden.
Ondertussen blijf ik dromen van een wereld waarin we leven om te leven en niet om te overleven. Ik weet het, gemakkelijk gezegd vanuit mijn comfortabele luie stoel in een welvarend land, maar ik ben bereid mee te helpen om het voor iedereen zo te krijgen. Laten we samen dromen tot we het werkelijk kunnen realiseren. Laat Trump maar brallen over economische waarde en onzin vertellen, laten wij het leven zoveel mogelijk waarde geven. Goed weekend!
Blijf thuis, blijf rustig en blijf gezond. Morgen weer een dag.
Reactie plaatsen
Reacties